Vakıf Tanımı

Vakıf Tanımı

İnsanın yaratılışında var olan yardımlaşma duygu ve düşüncesi, insanlığın tarihi ile yaşıttır. Her toplum, yardımlaşma hususunda kendi yaşadığı zamanın sosyal yapısını göre bazı faaliyetlerde bulunmuştur. Yardımlaşmanın teşkilatlandırılmış en ideal şeklini ise, vakıf olarak görmekteyiz. 

Arapça bir kelime olan vakıf, sözlükte yer aldığı şekliyle; durma, durdurma, hareketten alıkoyma, hapsetme, dinlendirme manalarına gelir. Çoğulu Efkâf'tır. 
Terim olarak da; bir malı veya mülkü satılmamak kaydıyla ve bazı özel şartlar çerçevesinde bir hayır işine tahsis etmek olduğu bilinen vakıf, bu günkü anlamda şöyle tanımlanabilir: 

Vakıf; kişinin taşınır veya taşınmaz mallarını hiç bir dış tesir altında kalmaksızın, sırf kendi rıza ve isteğiyle şahsi mülkiyetinden çıkarıp, hayır veya hasenat gayesiyle yine kendisi tarafından belirtilen şart ve hizmetlerin yerine getirilmesi için ebedi olarak tahsis etmesidir. 

Bu durumda vakıf kuran kişiye vâkıf (vakfeden), vakfın hangi şartlara göre yürütüleceğini belirten yazılı belgelere de vakfiye denilmektedir. 

Vakfiyeler, mahkemelerde hakimlerin ve şahitlerin huzurunda tanzim edilen belgeler olmalarından dolayı tarihi kıymeti haiz en çok güvenilir belgelerdir. Sadece vakıf hizmetlerinin nasıl yapılması gerektiğini değil, aynı zamanda, hukuki, tarihi, coğrafi, toplumsal, iktisadi, dini ve benzeri yönlerden kültürümüzü yansıtan bilgiler açısından da çok önemli bir hazinedir.